Resistentie tegen antimalaria-interventies in sub-Sahara Afrika

Ongeveer de helft van de wereldbevolking loopt risico op malaria. Vooral in Afrika ten zuiden van de Sahara blijft de ziekte een groot probleem. Wel is het aantal ziektegevallen en doden als gevolg van malaria sinds 2000 afgenomen door de inzet van verschillende interventies. 

De interventies richten zich op de bestrijding van muggen die malariaparasieten overbrengen (bijvoorbeeld het verspreiden van met insecticide geïmpregneerde muskietennetten en het gebruik van spuitbussen met insecticide) en de bestrijding van parasieten die malaria veroorzaken (bijvoorbeeld preventief/curatief behandelen met medicijnen als artemisine-combinatietherapie). Muggen en parasieten kunnen na verloop van tijd echter resistent worden tegen antimalariamiddelen, waardoor deze niet goed meer werken.

Pallas maakte op basis van een systematische review een overzicht van informatie uit de beschikbare wetenschappelijke literatuur over het vóórkomen van resistentie tegen verschillende antimalaria-interventies in Afrikaanse landen. We brachten de sterfte als gevolg van malaria, de resistentie onder muggen voor verschillende insecticiden en de correlatie tussen bepaalde mutaties in een van de malaria veroorzakende parasieten (Plasmodium falciparum) en het falen van de behandeling in kaart. Ook zetten we op een rij hoe groot het bereik is van antimalaria-interventies (bijvoorbeeld aantal huishoudens in bezit van een muskietennet) in deze landen. De resultaten van het onderzoek staan overzichtelijk beschreven in een rapport.

Opdrachtgever

Farmaceutische industrie, Azië

Deel dit artikel